Bądź pozdrowione, Serce mego Pana tekst
Bądź pozdrowione Serce mego Pana! Przed Tobą grzesznik pada na kolana: Przyjmij ten pokłon lubo grzesznej duszy; niech ją Twa dobroć żalem szczerym skruszy.
Tyś jest stolicą Boskiej Twej dobroci, proszę, niech ona moją złość ukróci; niech Krwi serdecznej ten odniosę skutek, za grzechy moje bolejący smutek.
Wiem, że Ci bardziej nad włócznię Longina wskroś święte Serce rani moja wina; na moje serce Twoją przenieś ranę; tak rany lecząc szczęśliwym zostanę.
Z tą raną wszystkie życia mego chwile prowadzić myślę, z nią umierać mile; uświęcić serce i żyć z Tobą w niebie; czegóż tam więcej mam pragnąć nad Ciebie?