Święta Katarzyna Tekakwitha była pierwszą Indianką, która została wyniesiona na ołtarze. Urodziła się w 1656 roku w plemieniu Mohikanów, na terenie dzisiejszej Ameryki Północnej. Jej matka zmarła, gdy była jeszcze dzieckiem, a ojciec zginął w wojnie między plemionami. W wyniku choroby, Katarzyna straciła wzrok na jedno oko i miała wiele blizn na twarzy.
W wieku 18 lat przyjęła chrzest i zmieniła swoje imię na Katarzyna. Po śmierci rodziców przeniosła się do misji jezuickiej w Ossernenonie, gdzie pracowała jako nauczycielka katechizmu oraz pielęgniarka, lecząc rannych i chorych. Mimo trudności, związanych z tym, że była traktowana jako zdrajczyni przez swoje plemię, Katarzyna kontynuowała swoją pracę i poświęciła swoje życie służbie Bogu. Zmarła w wieku 24 lat w wyniku choroby, która dotknęła całe plemię.
Święta Katarzyna Tekakwitha stała się wzorem dla wielu ludzi na całym świecie. Jej życie i działalność stanowią przykład niezłomnej wiary, poświęcenia i odwagi w służbie Bogu. Dzięki jej pracy jako nauczycielki i pielęgniarki, wiele dzieci i chorych osób zyskało nową nadzieję i szansę na lepsze życie. Kanonizacja Katarzyny w 2012 roku była wielkim wydarzeniem dla Kościoła katolickiego oraz dla ludzi z plemion indiańskich, którzy do dziś pielęgnują jej pamięć i cenią jej wkład w rozwój misji w Ameryce Północnej.
